Bakanlar cennette sanýr kendini, Alýr beni benden kaçar GÖZLERÝN, Tutamam çiðnerim kendi bendimi, Býrakýr da beni biç ar GÖZLERÝN.
Rüyalara dalar bakanlar sana Çölde de kurumaz iç kana, kana, Can verir bilirim solan canana, Ortada gül gibi açar GÖZLERÝN.
Bakarken istemem sabah olmasýn, Hep gül emi onlar sakýn solmasýn. Yutsun ister beni yesin salmasýn, Þems olup ýþýðý saçar GÖZLERÝN.
Zifiri gecemden daha da kara, Baktýkça yüreðim düþüyor dara, Kaybolursam beni onlarda ara, Beni yudum, yudum içer GÖZLERÝN.
Çekiyor içine bir girdap gibi, Sanki bir kuyudur görülmez dibi, Mecnun gibi yapar hasrete tabi, Beni sende koyar naçar GÖZLERÝN.
Havva derki onlar büyük bir derya, Hani çeker seni gel boðul der ya, Bir ömür bakarým sevdalým var ya, Zavallý yüreði biçer GÖZLERÝN… Sosyal Medyada Paylaşın:
havva keskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.