Yıkılan Dağ'ıma...

Buzul gülüþler iþlenmiþ gamzelerime
Dilimde baygýn cümleler sürüklerken beni yaralarýma
Ahýma katýp karalýyorum sadece bir kaç cümle,
" Baba dönsene yeniden gülüþlerime..."


Merhametten yoksun arþýnlarken adýmlarým yalnýzlýðýmý,
Düþlerime yeniden doðmaný bekliyorken çaresiz
Ve biliyorken aslýnda ebediyetini ölümün
Ve kandýrýyorken kendimi
Sonunu kuramadýðým tümcelerimde þuursuz söylemler beliriveriyor
Ve ben sana yazýyorum durmadan
Sahi ölümden öte köy var mýydý?


Tekrarý olmayacak bir hikaye bu Baba..!


Gözlerimde dünden kalma bir hüzünle seviyorum seni
Tut ki dönmene umut baðlayacak kadar ahmakça
Bütün olasýlýklardan uzak
Masum bir o kadar çaresiz ve kimsesiz


Kim yargýlayabilir ki beni amansýz hüzünle ve hangi mantýkla?


Unutmaya umut baðlar mý insan?

Beyaz bir yazmayý oyalar gibi dokunuyorum sayfanýn beyazýna
Ýmgelerim þahlanýyor dizelere adýn iþlendikçe
Bir ben var yalnýz adýnýn ardýna hüzünlü bakan
Bir de kurþunu kalemimin
Sigaramýn dumanýna yaslý ukdelerime eriþemediðim sözcükler bir de…


Yoldaþý olur musun þiirimin ey ölüm...!


" Bir dað baþý yalnýzlýðý bu "
Bir daðýn gölgesinden mahrum
Adanmýþlýðýma adanýþým yaþamýn
Ve yarým yamalak bir özgürlüðün yarýna yazgýsýyým...

Þimdi,
Söndürdüm tüm ýþýklarýný ömrün
Kýraðý yemiþken ezberlerim
Ketum bir aðrýyý ezberliyorum…


Sahi Baba örselenmiþ hüzünlerimi de alýp düþsem mi yakana?


Býrakma Baba yüreðimde ki acý dinmedi hala...
Sosyal Medyada Paylaşın: