hiç gibi...

yýðýn yýðýn kalabalýklarda
el yordamýyla mý bulmuþtum
ki seni...

cehennemin zemheri ayazlarýnda
cennetler kurmuþtum cýlýz isli sýcaðýna...

sen hiç yoktun ya
canýmdan can koparýp
ruh üfletip izbelerimde dirilttirdim...

na hak yeremi zifri gecelerden söküldü
yýldýzlar tek tek...

baltýkta ýslatýlýp diriltilipte yeniden
öldürüldüler bölük bölük...

gideceksen...
bahanesiz çek git.

uyutamazsýn
öksüz kalacak sol yanýma ninniler söyleme...

avutamazsýn
hýrçýn dalgalarý susturma sývazlama sýrtýný avutma...

ruhumu kopar ayýr bedenimden
yüreðimi al avuçlarýna sýk sýmsýký sýk
içim de ki seni çýkarýr gibi sýk...

ve þimdi hiç gibi git
kalabalýklara karýþýp hiç gibi git...

Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:

Hasan ODABAŞI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

...ölürüm ...gül ki imkansız aşkların hammalı kadınımsın kadınım... Özleyeceksin... ...o martı gitmedi sen leyla oldun da ben mecnun olmadım mı.. gel desen... ....bir soluk sen yeterdin ...vurulduk