Kara günler gelir geçer,
Sýzlanma ey deli yürek!
Gam kasavet elbet biter,
Çökmedi ya zalim felek.
Gördüðün bir kötü rüya,
Hayra yorup bilmek gerek.
Týnmasa da koca dünya,
Aðlamayý bilmek gerek…
Özgürlüðü seçmiþ yârin,
Býraktýysa isteyerek.
Gülüp geçer görmez halin.
Geçmez yaran üfleyerek.
Nice ocak sönmüþ böyle,
Gayrý sende, çekme kürek.
Nazlý yardan, özür dile…
Hoþ görüyle bakmak gerek.
Aþkla yanýp, kor olsan da,
Faydasý yok, görmez melek.
Çekip de git, sarmasan da,
Dünyaya dikmedik direk.
Mehmet Fikret dilin söyler,
Köz köz olmuþ, sönmez yürek…
Bu can yaþamayý neyler,
Gitmesini bilmek gerek.
MEHMET FÝKRET ÜNALAN