Sənin qalxdýðýn pilləkanlar kilsəyə gedən yoldaký pilləkanlar kimi müti və qorxaq... Addýmlarýn qulaqlarýmda kilsə zəngi kimi lal və dəhþətli səslənir... Sözlərin kilsə þamlarý kimi iþýqsýz və yox olmaða məhkum... Sənin qalxdýðýn o qara pilləkanlarýn hər pilləsi yaþanmýþ illərinin tablosudu. Dayanma pilləkanlar qalxmaqçündür... Mən sənin mənə aþiq olmaq ehtimalýný sevdim. Mənim ehtimallarým sənin ayaq səslərin kimi lal sözlərin kimi iþýqsýz pilləkanlarýn kimi qorxaq deyil....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Türkan Zamanova Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.