Alýn her þeyimi,
Bütün duygularýmý alýn,
Bütün bildiklerimi çalýn,
Hafýzamý sýfýrlayýn,
Beynimi kazýyýn…
Geriye kalan tek þey,
Özlediðim çocukluðum olsun…
En büyük derdimin, düþtüðümde
Kanayan dizimin olduðu yýllarým…
Keþke hiç büyümeseydim,
Her zaman dizim kanasaydý,
Kavgadan sonra bedenim acýsaydý,
Acýyan yerim kalbim olmasaydý…
Keþke hep dayak yeseydim de
O yüzden aðlasaydým…
Faydasý yok, biliyorum ama:
Keþke – Keþke – Keþke …
KEÞKE çocuk kalsaydým…
O zaman belki gözlerimden
Yaþ akardý, kan yerine…
Ramazan Gökce