Ve ateþi söndüren su kendi sýzýsýnda kaynar Duyulmuyor iniltisi çimler arasýnda gezer Suya düþtüðünde cemre kalpte yer yerinden oynar Karanlýkta kaybolan yar kimler arasýnda gezer
Derya aþký ile damla uçurumlarda çaðlýyor Köpüklendikçe kayalar isyaný yürek daðlýyor Su yeþili nemli gözler yâre hasretten aðlýyor Kalbi kesirlere bölmüþ tümler arasýnda gezer
Aldanýyor sahte yüze, düþünce gündüze kamer Sözler dengesiz olunca ortadan çatlýyor mermer Belli baþka denizlere yelkenleri açmýþ esmer Düþmüþ yaban rüzgârýna kemler arasýnda gezer
Bir yanardað gibi patlar su ateþe bürünerek Kimi zaman koþa koþa kimi zaman sürünerek Can bildiði can parçasý cana canan görünerek Gönlü vurmaya niyetli timler arasýnda gezer
Coþari der, su sabýrla aþký zamana beledi Aktý durdu gece gündüz Tanrý’dan vuslat diledi Nuru gördü okyanusta ayý yýldýzý eledi Aþka pervanedir damla þemler arasýnda gezer
22.09.2011/Samsun
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.