Kemik kafeste ruhum yaralý bir güvercin
Gerdanlýðýnda »ölüm« yazan muska asýlý
Aþk lambasý kýrýlmýþ, bahtý karalý bir cin
»Karanlýk sokaklarda« yaþýyor velhasýlý
Ýnsana bel baðlamak büyük bir hata imiþ
Göbek baðým baðlýydý, anama doðar iken
Hakikat, bu kordona, inen kör balta imiþ
Bunu gördü »anasý«, yastýkla boðar iken
Hiç kimseye kalmadý, zerre kadar inancým
Ýnsanlarýn rûhunda, dünya kývrýlmýþ yýlan
Dili beni sokuyor, bakýn, gözyaþým sancým
Birer »akreb« çýkýyor, dinde insan sayýlan
Dilimle emiyorum, soktuðu mor yerleri
Kalemim zehirleri çeken bir þýrýngadýr
Ölüyorken sönüyor, gözlerimin ferleri
Þu tatlý caným sanki el kýzýna yongadýr
Kalbimi Hakkʼa açtý yediðim sert bir tokat
Vur Allah aþkýna vur! Aðzýndaki hançeri
Gerçek þehîd istiyor, gökteki son hakikat
Bir kadýn için ölmez, bu manyak yeniçeri
Soner ÇAÐATAY (20:38) 25 Ekim 2011 / Wuppertal / Almanya