Kâlp Kâlbe
Kelimelerime, nefeslerime sýðmaz oldun
Haziranlarýma þubat oldun...
Bu zifiri karanlýkta yanlýz býraktýn beni,
Bir an bile ardýna bakmadan
Bir ömür,
Hatta sonsuza dek sürecek bizimkisi
demiþtik...
Söz vermiþtik hani kendimize.
Ama tek bir buse bile vermeden çekip gittin.
Ben, Hayalin ile yaþarken,
Sen, kir dolu bir hayat atölyesinde,
Hayatýný ve hayatýmý kararttýn belkide...
Öyle bir üþüyorsundur ki,
Seni ýsýtacak bir ateþin peþindesin
belkide...
Biz,
Ne alnýmýza ne aðaca,
Ne de tarih arenasýna kazýmýþtýk sevdamýzý!
Biz,
Kalplerimize kazýmýþtýk birbirimizi!
Ten ten’e deðil Kalpten kalbe sevmiþtik.
Biz Kalplerimiz ile seviþmiþtik!
Bir ’gecelik’ veya stres ile deðil...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.