bu þiir
dört tarafý denizle çevrili bir (Gökçe)ada’da
morgül pansiyonda
kurþunlardan depremden uzak
her þeye belki tuzak
bir gönlün özlemli yüreðinde
çýktý ortaya
bu þiir
aþký anlatmayacak
kalpten kalbe geçen yollar geride kaldý
artýk iliþkiler yavan
artýk sevmek herkesin dilinde sakýz
zorunlu yaþamak öylece duruyor avuçlarda sadece
bu þiir
yurduna çekilecek
(inter)neti keyfiyeti býrakýp
kendi özüne
mürekkep kokan kalemine dönecek
sayfa sayfa
bu þiir
hem kendi kalmayý da
hem de yalnýzlýðý da aðýrlayacak
suskunluða gömülmüþ kalabalýðýnda
ve bu þiir
günün birinde
bir þairi gebelemek için
sessizliðinde nice yarýn biriktirecek
nice can edecek