DEPREM

Evimi kurmuþum bir fay hattýna
Ezel ki hiçbirþey gelmez aklýna.
Uzaða atarsýn, düþer yakýna...

Ummadýðým anda geldi zelzele.
Bizi kurban almýþ cahiliz diye.
Azrail , yuvamý böldü ikiye!

Sokaktayýz þimdi, anam aðlýyor,
Kardeþim aðlýyor, bacým aðlýyor,
Oðlumu kaybettim, içim yanýyor...

O küçücük beden enkaz altýnda.
Dediler enkazý aþamayacak.
Anladým ki oðlum yaþamayacak...

Nerde sýcak yuvam, nerde ocaðým!
Gitti yumurcaðým, bomboþ kucaðým!
Biçare kalmýþýz, ne yapacaðým...

Uyansýn insanlýk çok geç olmadan!
Analar babalar aðlamasýnlar.
Onlar da karalar baðlamasýnlar...


Yitik Peri
Sosyal Medyada Paylaşın: