Ölümüne Seviyorum

sen olmayýnca;
dipsiz kuyulardayým
zifiri karanlýk dünyam
bir kabus yaþadýklarým karabasan misali
uyanmak istiyorum
uyanamýyorum....


çöktükçe çöküyor üzerime
uzaklaþýyorsun benden
tutmaya çalýþtýkça
bir kalýp sabun gibi kayýyorsun ellerimden
korkuyorum
üþüyor bedenim
kaným çekiliyor damarlarýmdan
kemiklerim un ufak oluyor
etlerim lime lime çürüyor...


ya yüreðim;
yüreðimde binlerce el var
avuç avuç koparýp bir kenera atýyorlar
her koparýlan parçada sen varsýn
dahada çok acýyor caným
ölüm acýsý hissettiklerim...


bir el beni sarsýyor
aþkým diye fýsýldýyor kulaðýma
sarýlýyor sýmsýký burdayým caným diyor
kokunu hissediyorum
dudaklarýnýn tadýný alýyorum yanaklarýmda
gözlerin gözlerimle buluþunca
saðnak bir yaðmur þeklinde boþalýyor gözyaþlarým
bende sarýlýyorum sokuluyorum koynuna...


seni kaybetmemiþim sadece bir rüyaymýþ meðer
bu sefer mutluluktan aðlýyorum
gel diyorum
gel sevdiðim
gel benim yüreði güzel adamým
tut ellerimi sakýn býrakma
ben seni ölümüne seviyorum...


yurek_sesi___________CEMRE


Sosyal Medyada Paylaşın: