Her yanýmý kaplamýþ karabulutlar Güneþ küsmüþ bana yüzünü saklar Ansýzýn bir gök gürültüsü kopsa þimþekler çakýp yýldýrýmlar düþse yüreðime Sars sa tüm bedenimi ruhum uyansa Gözlerim açýlsa görebilsem hayatýn güzelliklerini Korkusuzca utanmadan yaþasam seviþmeleri Kara bulutlar içinde boðulmaktansa Masallardan þiirlerden bildiðim pembe bulutlar olsa etrafýmda Beden yorgun ruhum ise kara nasýr tutmuþ Tüm hücreler ölmüþ beynimde Bakar olmuþum etrafýma kör gözlerle bir volkan patlasa çýlgýn nehirler gibi coþsa yüreðim Tabu,su yýkýlsa yasak seviþmelerin göz yaþý yerine aþk duygularý aksa içime Her seferinde acýsada yüeðim hiç vaz geçmez aþktan Kara bulutlar biraz daðýlsa havadan yelken açar denizlere bu gönül Elbet bir yerde bulur bir kaptan AHH bir uyanabilsem gaflet uykusundan çökmüþ üstüme dikenler sarmýþ bedenimi Gülleri göremem ki Uyan ruhum bitti ömür Hazanýn sonu geldi Kýrýlmadan son dallar aþk çeþmeleri kurumadan uyan yüreðim uyan
Sosyal Medyada Paylaşın:
perhizbozan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.