BELKİDE SON SATIRLARIM

Ceninlikten çýkamadý þu kalbim !
Ve artýk çocuk yüzlü bir yazar deðilim.
Belki kimseyi üzmemek için biþey söylemedim.
Ýçime attýkça içim yandý.
... Her gece aðladým.
Ama usta bir seri katilim ben,
Arkamda göz yaþý býrakmadým.
Yanlýþ tanýyorsunuz beni !
Kimse bilmiyo içimde ölen neferleri.
Savaþlarým kendimi bulmak içindi belki.
Belki de ölüme meydan okumak.
Belki ölmek içindi.
Belki de mutluluðu bulmak için.
Ve artýk ruhum sararmýþ bir yaprak tanesi.
Poyraz es lütfen.
Yandýðým yerde sevenlerim olmasýn.
Yok olup gittiðim yer ayný sen gibi,
Mevsimi ilk bahar olsun.
Yeþillikler doðarken,
Yanýþým göze batmasýn.
Ama kimse unutmasýn,
Bende gençliðimde yeþildim.
Ve aðaç onlarýda dökecek birgün.
Herkesin sonu benim gibi olucak.
Son bahar gelicek ve biticek bu hikaye.
Sosyal Medyada Paylaşın: