Eden Kendine Eder
Haramý býrak,
helali bile terkettik
býrak dönüp ardýna bakmayý
terk-i diyarý dahi terkettik
Ýbrahim Hakký, Hakka vasýl olunca
derde büründü korkuyla kendince
gülmeyi unuttu,avare dolanýr naçar
yüzünden rahmet, feyz, nur sacar
Hep düþünür kullarýn halini
Yaradan sorar mý acep bana
Adem’lerin sualini ?
Nasýl anlatýrým O’na kullarýn ahvalini ?
Devrin patiþahý ferman saldý
Ýnsanlarý heyecanla bir yarýþ aldý
Bütün hünerlerini sergiledi halk
Ýbrahim Hakký, yine de bedbaht
Çabalar yaramadý bir iþe
Dur demeliydi patihaþ bu gidiþe
Ýbrahim Hakký’nýn yüzündeki endiþe
Býrakmalýydý yerini, bir gülüþe
Ýbrahim Hakký, kullarý izlemekte
Nefs’lerin halini görüp içlenmekte
Hakikatler güzel bunu bilmekte
Yaradýlanlarý ayýrmaksýzýn sevmekte
Derken yolu kasabýn önüne düþtü
Durdu baktý etlere, ruhuyla gülüþtü
Koyun koyun bacaðýndan,dana kendi bacaðýndan
tavandan iplere asýlmýþtý
Ýbrahim Hakký bunu görmüþtü
Birden gülmeye baþladý
Kalktý bir de oynadý
Güzel dostu gören patiþah
Hayretle afalladý
Yaklaþtý sordu dosta
hayrola Ýbrahim nola?
bunca çaba sarfettik güldüremedik
Seni güldüreni etrafta göremedik
Baksana der dost,patiþaha
her canlý kendi bacaðýndan asýlmakta
anladým ki Hak,bize sormaz ahvalleri
çünki periþan Adem’lerin halleri
baðlamýyormuþ bu durum, ben gibi delileri
Ben gülmeyim de kim gülsün ?
her kul kendi haline gülsün
Eðsin baþýný yumsun gözünü
Manevi gözlerle, özünü görsün
Özler temiz, sözler bitik
Allah gönüllerde yitik
Dünya dolmuþ içe dýþa
Kalp yüz tutmuþ kara kýþa
Üzülürüm bu gaflet hallere
hýrs, para, pul, mekanýn nere ?
sarýlmak verken amber güllere
Rutubet kokulu balçýklar niye ?
Ot ile beslenen,kurban olur
Hak ile beslenen Kuran olur
Ýçini O’na yönelten kul
Hakikatleri, doðruyu kalbinde bulur
Ak yüz kara yüz mahþerde bilinir
Bencil olmayan her yerde sevilir
Bu güzel yüzlerin bir de içi var
Düðümler,pürüzler o tes bölümde bulunur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.