kabzasý elimde iki ucu keskin kýnsýz kýlýçsýn sen noktasýz virgülsüz okuyaný çýldýrtan efsunlu yazýsýn sen
üfle güneþ sönsün diyen sevgiliyi, soyan el kadar sabýrsýz sýcaðý yakan soðuðu donduran çöl kadar kararsýz her gece seviþip sabah yok olan yakamozlar kadar hayýrsýzsýn sen
bir daðsýn sanmýþtým kum gibi ellerimden kayansýn beni býrak, kendinden cayansýn aynada sýr, aleme ayansýn simsiyah yüreðimde bembeyaz bir yalansýn sen
sýrsýz bir testisin su sýzdýran çekilsen yolumdan, kýrýlmadan
Simsiyah Sosyal Medyada Paylaşın:
Simsiyahım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.