...Ve yolun sonu bana göründü yalnýz
Ben ayrýlmalýyým ýrmaklar gibi
Þelale olmalýyým ..vurunca topraða
Hayatlar vermeliyim ben ölürken canlara.
Taþlara vura vura akarken vadilerden
Ne çýkarsa çýksýn artýk durmamalýyým
Coþmalýyým koþarken son hýzla deryalara.
O vuslat ki nehirlerin sonuyken
Deryalar gebe kalýr kýyýlarý okþarken
Her kavuþma bir dalgadýr
Tuz- þeker buluþmasýnda
Bir haykýrýþ, bir baþ kaldýrýþ belki doðaya...
Biri biterken diðeri hayat buluyor ...
Heyhat! O can bulurken bir kez ,
Biz binlerce ölüyoruz... binlerce...
Kamil GÖRMÜÞ (27.10.2011-00.30)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.