Sensizliğin dalgaları vurur kıyılarıma

...
Eylül
Ýhanetinde son yaz.
Biliyor musun; düþlerimin rengi artýk mavi deðil.
Sevda kokmuyor sahil,
Sessizliðiyle mahzun, yoksun…
Yoksun...
Yoksun bir tanem;
Sen yoksun.
...
Ýlk yaz gelmeden geçti; yüreðimin acýsý geçmedi.
Viþneli yolda baþkalarýnýn ezgisi var.
Þakayýklar katmer katmer; yanaklarýnýn alýnda.
Selvideki o kuþ ýslýðýný çalmýyor nedense..?
Yaban güllerine kol atmýþ karamuklar sarmaþ dolaþ..
Her taraf gelincik kokuyor.
Ýnanýr mýsýn Kuru Çeþme artýk akýyor…
Umut gurbetinde;
Sen kim bilir nerelerde..?
Gel diyemem, git diyemem.
...
Yazamýyorum artýk,
Harfler solgun,
Sözcükler hüznünde,
Dilim düðüm düðüm,
Öykümüz tutsak.
Sevdan yüreðime kelepçeli.
...
Güz bitti,
Ayazýnda rüyam,
Buðulu penceremde o üç harf
Aralarýnda daðlar...
Sensizlik çok zor birtanem…
Vurur kýyýlarýma azgýn dalgalar...

Tunca Özkan

Sosyal Medyada Paylaşın:

tuncaozkan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Sensizliğin dalgaları vurur kıyılarıma Dönersin