Gül Eyler
Çöllerde damlaya hasret kalmýþým
Göz yaþým aktýkça çaðlar sel eyler
Gurbet pýnarýyým gurbet akmýþým
Zerremi tadaný baðlar kul eyler
Ufkumdan yükselen doðan güneþim
Damlana muhtaçken yaðansýn eþim
Sensiz dünya bom boþ gözümsün kaþým
Kuruyan fidaný daðlar gül eyler.
Kalmadý iz’aným aklým yitirdim
Semada göründün aldým indirdim
Öyle dert oldun ki dað oldun bindin
Susturur bülbülü aðlar lal eyler
Verdiðin her acý bin derde derman
Sana feda bu can elimde ferman
Sen bana Hûri’sin ben ise Gýlman
Sevdasý sýrat-ý yaðlar yol eyler.
Geçtiðin kýraça tohum saçmýþsýn
Açan her yapraða âhým yazmýþsýn
Yaðmayan buluta mezar kazmýþsýn
Baðlanan kýsmeti sular döl eyler
Naim’im yaradan duysun figâným.
Bir mûcize olsun dinsin hicrâným
Sevdama þâhitsin sensin burhâným
Hasreti dað gibi dolar göl eyler
Kuruyan fidaný daðlar gül eyler.
03.07.2011 / 19.30
Bedrettin Naim Arslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bedrettin Naim Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.