MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Azami Umut Siniri
tubylique

Azami Umut Siniri


Kanatlarim varmiscasina hayatimi hafifleten hayallerimin,
agirliginda eziliyorum simdi.
Diyorum ki kisioglu ruyayla yetinmeyi bilmeli.
Ruyasi olmayansa, sadece uyku ile gecinmeli.
..
En son, zorlu bir dönemden geçiyordum.
Havada siddetli toz pembe duygular...
Öylesine kendimden emin..
Ellerimde simsicak kalbim..
Radyomda mutluluk seslendirmis; ask caliyor..
Sonrasini net hatirlamiyorum.
Nasil olduysa o sirada, hayalimin sonsuzluk gücüyle,
azami umut sýnýrýný aþmýþým.
En son kalbimi actigimda gordugum,
heryere dagilmis olan hayal kirikliklari vardi.
Ve pismanlik süzülüyordu gözlerimden.
Gecmis vakitler etrafimi sarmalamis, aglasiyorlardi.
Biraz ilerdeyse gelecek gunler tedirgin,
catmis kaslarini bekliyorlardi.
Bugünün bakislari hic aklimdan cikmiyor;
bir köseye sinmis, dünlerin dinmeyen keskelerinden korkmus,
ne konusuyor ne de kimildiyordu yerinden.

...
Ýste onu diyordum; verilen umut geri alinmaz.
Alinsa da buldugumuz, umdugumuz gibi bir sey olmaz.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.