Değer mi üç günlük ömrü zehretmeye ?...
Sana diyecek o kadar çok þeyim var ki..
Ama boþver,
Býrak bende kalsýnlar.
Hem desem ne yazar,
Ne deðiþir ki,
Sen yine sen,
Ben se yine ben kalacak olduktan sonra..
Belki içimde zapdetmesi çok zor olacak,
Bir kývýlcýmda patlayýverecegim adeta,
Ama yok yok söyleyemem,
Nasýlsa her þey bitti,
Bu aþk daha baþýnda sona erdi,
O aþktan geriye sadece külleri kaldý,
Deþelesen o külü,
Bilmem yine eskisi gibi yanar mý,
Ya da eskisi gibi haz alýrmýsýn,
Daha birbirimizi gördüðümüzde duyduðumuz sýcaklýðý duyarmýyýz,
Hele tenlerimiz birken yandýðýmýz þekilde yanarmýyýz..
Ne mümkün deðil mi..
Artýk iki buz kütlesi haline dönüþtük,
Ne bir ateþ,
Ne güneþ,
Ne de hiç bir sýcaklýk,
Isýtamaz,yakamaz bizleri eskisi gibi..
En iyisi susmak..
Ne zaman,
Ne sözler,
Ne yaþananlar,
Ne de özlemlerimiz,
Olamazlar bize deva,
Hele bir de girmiþken aramýza riya,
Inat etmek neden daha..
Býrak herkes olduðuyla kalsýn,
Býrak herkes kendi yaþamýna sarýlsýn,
Yollar burada ayrýlsýn..
Sevmek ve sevilmek bize çok uzaktý,
Inan ne sen ne de ben haketmiyorduk,
Ya da ne biliyim,
Onlarý birbirimize gerektiði gibi,
Olmasý gerektiði þekilde sunamýyorduk,
Birbirimize olan inancýmýz hiç inandýrýcý olmadý,
Ve asla olmayacaktý da,
Zira senin geçmiþte yaþadýklarýndan,
Elan icinde bulunduðun durumdan dolayý,
Ne bana,
Ne de kendine inancýn vardý.
Bir karakter kaosunun içinde kalakalmýþsýn,
Iplerinse baþkalarýnýn ellerinde,
Nereye çekseler gidiyorsun,
Cesaretin sýfýr,
Yürek demiþsin aciz,
Bunlarla,
Bu halle inan hiç bir yola çýkýlamazdý,
Böyle bittiði çok iyi oldu,
Hani daha baþlamadan yolun baþýnda bittiði..
Ya yolun yarýsýndayken bitseydi..
Inan buna ne ben,
Ne de sen dayanabilirdik,
çünkü bir kez daha ayrýlmaya,
Ne senin gücün,
Ne de benim gücüm yeterdi..
Yok yok böylesi çok iyi oldu,
Gerçi biraz burkuldu,acýdý içim,
Ama atlatýrým meraklanma sen,
Yeter ki sen iyi kal,
Ve her daimde iyi ve mutlu ol.
Ben zaten alýþmýþým ,
Kaygan zeminlerde,
Kaypak rüzgârlarla,
Riyalarla yaþamasýna,
Senin yaptýðýn onlarýn yanýnda devede kulak misâli.
Bak güneþ yine dogacak,
çiçekler yine açacak,
Yaþam ise her daimde olduðu þekliyle idame edecek,
Kim ne ekmiþse onu biçecek,
Salla geçmiþte yaþananlarý sýrtýndan arka,
Dön yüzünü yeni doðan güne karþý,
Býrak gölgeleri ardýnda,
Yelken aç yeni sevdalara,
Kimbilir ufukta ne güzellikler bekliyor seni..
Bilirsin alamaz insan kýsmetinden ötesini,
Oluruna býrakmak gerek bazen yaþanýlanlarý,
Hem bu dünya kime kalmýþ da sana bana kalsýn,
Deðer mi üç günlük ömrü zehretmeye,
Bak gönlünden geçtiðince yaþamaya,
Inan iþte o vakit,
Hak kazanýrsýn mutlu olmaya !...
Ramazan Korkmaz
18.30
25.01.2010
Rotterdam/Hollanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.