Gecem rengini almýþ sevdamýn karasýndan, Onu çekilmez kýlar canýma çöken hasret, Nasýl kurtulur gönlüm özlemin yarasýndan? Acýlarý azdýrýr bir de bu zalim gurbet.
Cananla çok baþkaydý gecenin gümüþ rengi, Binlerce heves ile mehtaplarý beklerdik, Bulamadým yok idi dünyada bir tek dengi, Sevdalý bakýþlara hoþ sedalar eklerdik.
Kayboldu O´ndan sonra kalbi kuþatan huzur, Herþey gibi gecem de yalnýz çekilmez oldu, Bilinmeyen bir duygu içimden caný kazýr, Neþlelerin yerine yine hicranlar doldu.
Gecenin karasýný elbette vuslat aklar, Küçük bir umut için taþýyorum bu derdi, Gönül çilede ama aþký yýllardýr saklar, Uzayan gecelerde yürek kedere erdi.
Aþka gebe gecenin sancýsýný çekerim, Yýllar geçti gitti de gelmedi doðum vakti, Bir aþkýn esiriyim yýkýlýrým, çökerim, Ne ben bozdum, ne gönlüm yârle yapýlan akti.
Hasan Ilter Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Ilter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.