Ve yýldýzlar döküldü sen açtýðýnda saçlarýný ay ýþýðna, Ýçimdeki acýya tuz niyetli kokun ,davetsiz misafiriyken gecemin. Diz çökülesi bir ýþýðý vardý gözlerinin, Gece mahsun ,çaresiz eðildi kaldý güneþinin karþýsýnda.
Sabahýna,sýcaklýðýnda tavþan kaný çay demlemek, Mahmurluðunu gözlerinin almak ,bir avuç suyu ile derin boðazýn. Þimdi Aklýmdan Ýstanbul u kýskandýrmak geçiyor hýnzýrca ,Seni severek... tekrar ve tekrar ...
istanbul”da Sosyal Medyada Paylaşın:
daimonia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.