Yağmur

Kulak ver sokaklarýn nazlý çaðrýsýna
Saat sükût makâmýný vurduðu anda
Bu gece mâvi kokan sevinçler var kaldýrýmlarda…


Ýlk önce sol yanaðýmda hissediyorum
Günlerdir beklediðim rahmeti
Göz göze geliyoruz üþümüþ sokak lambasýnýn altýnda
Kýsýk gözlerimde kimliksiz bir korku
Onun gözlerinde meleklerle yoldaþ olmanýn huzûru

Âh, latîf bir damla olsam diyorum nüfûzlu…


Yaðmur hoþ geldin diyor muhâsebeye
“Tribünlere oynama kardaþ ! “dercesine
Nüktedân muhabbetlerle sesleniyor ikbâlimin jâlesine

Ansýzýn kýlýk deðiþtiriyor
Arkadaþ oluveriyor deli boranlarla
Saðanak saðanak yaðýyor yer kabuðunu aðlatýrcasýna


Yaðmur, sergüzeþtimi okuyor
Nüzûl iniyor girift gibi görünen bilmecelere
Yaðmur, ilmek ilmek aþký dokuyor
Zemîn hazýrlýyor ser-nâmelere


Dýþýmdaki sahtekârýn sesi soluðu kesiliyor birden
Tereddüd masallarý sona eriyor nihâyet
Sahneye geliyor vakarýný koruyan “içimdeki ben”

Ýþte þimdi hamdetmeyi öðreniyor ruhumdaki ten…

Dursun Tiftik

Sosyal Medyada Paylaşın: