Olay örgüsü acýmasýzdýr, akýp giden zaman içinde bencildir de,
Bizlere danýþmaz, ne olacaðý konusunda ip ucu bile vermez de,
Yine de ayrýlmaz, hep yakamýzdadýr; az gideriz, uz gideriz ama,
Dere tepe düz gidemeyiz, olay örgüsü engeldir önümde bana…
Zaman akýyor, olay örgüsü orada yaþananlarla birlikte gidiyor,
Sonrasýnda yapýlacaklar konusunda hiçbirimizle ilgilenmiyor,
Birini asýyoruz ötekini kesiyoruz, kendimizi sürekli engelliyoruz,
Dünya halidir bu diye yaþanacaklarý sonraki dünyaya erteliyoruz…
Kuþ cennetine bakýyorum da, acaba ben de bir kuþ mu olsaydým?
Öyle olsaydým annemin kursaðýndaki balýðý severek alýr mýydým?
Kuþ olmadan buna karar vermek kolay deðil, kuþ olmaksa imkansýz,
Ýmkansýzlýklarla iþimiz olmadýðý için geldiðimiz arena da anlamsýz…
Aðaçlar, otlar, vs… hepsi güzel ama sadece seyretmek için var onlar,
Ben ne istiyorum? Bana ne vermek istiyor seyrettiðim arenada olanlar,
Kimsenin böyle bir derdi yok aslýnda, beni kendimle býrakýp gitmiþler,
Ne yaparým, ne düþünürüm, hangi hayallerle avunurum, düþünmemiþler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.