Haydi gidelim dostum, Vaktim varken henüz. Kulaklarýmý týkamak, Belki mümkün olmayacak.
Acýlara tok karným , Þehit haberlerinden býktým. Ýnsan olduðuma üzüldüm bazen. Canlý toprak altýnda feryadým.
Ýyi ki müteahhit deðilim.. Canlý canlý insanlarý gömen adam. Çýkamazdým sokaða,kahrýmdan ölürdüm. Dolaþamazdým insanlar arasýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.