S i t e m (isa hemişe)

Demiþtim, sana bir zamanlar hani!
“ Ayrýlýk ve evlilik yarý ölümdür “ diye
Bir iken iki olur insan,evlenirde
Elin –kolun baðlanýr, bakmazsýn geriye

Demiþtim sana “ hemiþim “ eðer bir gün
Bir “ merdûm-i dide’ ye zebûn olursan “ eðer
Eskisi gibi olmayacak mâzi görürsün
Nostalji kalacak o güzel günler

Demiþtim sana þair’im þiir’lerde þair’siz kalýr
Þair’ler birbirin arar þiir’lerde
Hasret gurbetten elbet intikam alýr
Vuslat mýsra mýsra dolaþýr dillerde

Demiþtim sana bir gün bir gözleri âhu
Alýr götürür seni tâ ýraklara
Vuslat kaf daðýn ardýndamý yâhu!
Ýlmik ilmik hasret dokur, düþersin dar’lara

Demiþtim sana kapýný, kaç kiþi çalar diye
Ya posta’cý geli r ya ben gelirim
Bekar oda’sýnýn izbe’liðinde
Aþk’tan –meþk’ten erirdik be þair’im

Demiþtim sana üstad, duvarlara iyi bak!
Hasret kokar, aþk kokar, ve rutubet kokar
Ssolunan güzellikleden geriye ancak
Sensiz-bensiz,ýpýslak yalnýzca hatýralar………..
Sosyal Medyada Paylaşın: