Bir çocuktu bu… Bir çýðlýktý sadece uzaklardan gelen, Annesini kaybeden bir çocuktu bu, Korkunun ve hüznün verdiði, Þaþkýn bakýþlarla çýkan hçkýrýklar. Bir telaþtý,ilk duyulduðunda, Neme lazýmca dinlendi.. Kimileri insanlýk ayýpý dedi, Kimileri ayný duygularý yaþadý, Duyarsýz kalýnmaz buna… Sonra 17 aðustos akýllara düþtü… Kaç can gitmiþti,can pazarýydý Sokaklar…. Coðrafya ne fark ederdi, Can kayýplarý içleri yakýyordu… Somali de,japonya da Gazze de…. Aðlayan bir çocuktu bu… Ýnsanýn insan öldürmesi, Ayýptý, terördü,savaþtý, Ama; Ya doðaya ne demeli? Depremdi,seldi,tufandý… Dur diyebilinir miydi? Hepsi çocuktu bunlar… Annesine aðlayan bir çocuktu bu…
24.10.2011 Çöl çýkmazý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Küçük Ali YILDIRIM çölçık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.