Yine hazan mevsimi gibi Bu gönlüm Dökülüyor yapraklar gibi Birçok kiþinin ömrü Kimi zamansýz gidiyor Rabbimin emri diye
Kimiyse çok acý çekiyor Hastane köþelerinde Belki hayatýnýn baharý Gitmek ister mi bilmem Ama gel denince Çare yok gidecek Gel denilen yere
Onlarca insan Ne umutlarý vardý Ne çok hayalleri vardý Kimi yeni evliydi Kiminin yeni bebekleri Sevda dolu günleri Birden karardý dünya Bulutlar sardý her yeri
Rabbim neler oldu Sallandý yer gök Birbirine girdi Toz duman içinde kaldý Her yer Yýkýldý binalar bir bir Ýçindeki onca insan ile Acý çöktü gönüllere Yandý yürekler yine Vadesi gel dimi insanýn Bir bahanesi var dýr rabbimin AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.