Esir oldun paraya, beyaz dedin karaya Senden gelen güzellik, artýk gelmez daraya Çekip gidecek kadar, akan gözyaþý silmez Yýkýl karþýmdan zalim; seni, aþk nedir bilmez.
Þimdi nerelerdesin, sormak caiz deðildi Son bakýþlarýn dahi, þeytani bir meyildi Sana aþýk bu kalbim, seni kökten siliyor Bencil ve þýmarýksýn, seni bilen biliyor.
Maskeli bir meleksin, þeytana esir olmuþ Haydi, durma, git artýk; bak kalkýyor son dolmuþ Dönüþün olmaya git, geliþ yolun kapalý Güzel resmini yaktým; benden saptýn sapalý.
Sana yakýþaný yap; âþýk et ve kuldan kaç Ýþine gelince gül, bakýþlara kucak aç Aþk ile alay etme; sende anlarsýn bir gün Aþk acýsý nasýlmýþ; neymiþ, dün ile bu gün. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.