ÖZLEDİKLERİM
Ne güzel olurdu çocukluðumda sahurlar,
Annemin hazýrladýðý mis kokulu sofralar.
Yarý uykulu gözlerle,toplanýrdýk sofraya,
Saygý hürmet olurdu o zamanlar ataya.
O leziz yemeklerin tadý bile baþkaydý,
Mutlu aile tablosu,artýkçok geride kaldý.
Her sahurda hatýrlarým o güzel anlarýmý,
Hep rahmetle anarým kýymetli canlarýmý.
Annem önce terketti bu candan aileyi,
Gidiþiyle unuttuk,gülmeyi eðlenmeyi.
Acýmýzla yaþarken,unutamadan daha,
Ecel onuda aldý,hasret kaldýk babama.
Ömür biter,beden gider,hayat son bulur,
Biliyorum bu tende elbet bir gün toprak olur.
Ecel çalar kapýyý,gitmek vakti gelmiþtir.
Yaþanýlan tüm hikaye iþte sona ermiþtir
Reyyhann
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.