Kangren olmuþ yaram kanarken Kalemim kanlarla yok oluþumu yazar Bedenim son kez çýrpýnýrken hüsranlarda Kirpiklerim çocukluðumu arar,
Yaþanmýþlýklarým dolar saçlarýma Herþey karýþýr bir birine, umutsuz bir kapý açýlýr karanlýða Bir ses duyulur derinden ruhum aðlar hýçkýrýklara boðulur
Devrik cümlelerim duyulur sessizlikte, Bir gelin edasýyla kefenim süzülür Kuþlar göç eder hayatýmdan soluk çýkmaz , sessizlik tahtýna oturur
Bir demli çay kokusu duyulur Hasta beden , son nefsine soyunur Gözler ararken bir bir gidenleri, El yordamýyla hayata tutunulur
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arnazdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.