Ne loþ bir aydýnlýk bu... Önümü göremiyorum! Kocaman bir sis var, Hayatýmý ve mýsralarýmý, Karamsar kýlan.
Artýk hayalin yeter olmaya baþladý, Ölüm anýnda kâlbimin tadacaðý o acýyý, Diri iken tatmaya...
Anlatmaktan sýkýldým Bendeki seni... Nasýl unutabilirim þimdi?.. Seni ve senliðini...
Dinmedi, dinmeyecek bu fýrtýna... Kâlbimin attýðý her an, her saniye, Her hayalimde, her hülyâm’da; Sen ve izler’in bende varolacak! Seni sevmekten bir an vazgeçmedim, Ebediyen’de vazgeçmeyeceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alpii94 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.