ÇIĞLIKLARIMA TUTUNDA GEL !.

kahrediyor güz ayazlarýndaki yalnýzlýðým
sararýp soluyor mevsim güneþi
sevdalý bahar kokusuna üþüþüyor hüzünler
savruluyor yönünü kaybetmiþ kuþlar
acý çýðlýklarýyla aðlatýyor kara trenler
uzayýp gidiyor son duraðý olmayan yollar
ne gelenim var, ne de menekþeli mektuplarýn !..


gökyüzü sinesine çekerken aðýtlarýný
fýrtýnalarýn acýmasýzlýðýna takýlýyor düþlerim
titriyor yüreðimin koylarýndaki sen
okþanasý dudaklardan buseler elveda çekiyor
artçý depremlerde acýmasýz yýkýlýyorum
köhneleþmiþ sol yanýma arsýz dikenler batýyor
ses ver gönlümün derinliklerine ey sevdiðim !..


hazan mevsimine yenik düþmüþ aðaçlar gibiyim
sensiz sararmýþ yapraklara döndüm
aþkýnla yanýp yüreðinin ateþinde közdüm
feryatlarým arþa deðerken aðlaþýyor yýldýzlar
Okyanus suskun, martýlar yasta, ben hasta
çaresizliðin girdabýnda boðulmuþum
ne olur, imdat çýðlýklarýma tutunda gel sevdiðim !..


Zafer Direniþ
...

24 Ekim 2011 Pazartesi 22.00 Lahey
Sosyal Medyada Paylaşın: