Irmaklar kandýrmaz bizi Bir aþkýn sevgiye düþtük ki Ne güzel yüzlü yar Ne dünya sevgisi Kandýrmaz kandýramaz bizi. Ancak Vahyin nuruna býrak Kansýn gönlümüz Aklýmýz açýlsýn Deðilse baktýkça batýyor Bu karanlýk kalbe. Nur olan vahiyle yýka Yýka þu isli kirlenmiþ gönlümü de.
Çýkarým yok Haz deðil aradýðým Bin dereden su getirip Þu yolcunun gölgelendiði dünyayý ne yapayým Beni tatmin etmez ki Ben bir Allah’a kulluk için yaratýlan Neden kendinden aþaðý olana yalvarsýn Yaratýlana deðil yöneliþim Yaratan Rabbe Býrak varsýn ne derse desin dünyevi olan Beni yýkasýn görünmeyene olan iman.
Yükselsin ruhum Tam burda Vahyin baþucunda Kývrýlýp uyuyayým Son nefesimi Allah’ýn lutfu olan Kur’anla vereyim varsýn.
(Ekim 2011 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.