iliklerimize iþleyen maðlubiyet týnýlarý suçlu özlemlere býrakýyor kendini hepimiz ölüme ne kadar yakýnýz karanlýk yaðarken üzerimize ölüyoruz
ayný coðrafyanýn çocuklarý seviþmeyi beklerken hiçliði okþar gibi insanlýðýn kucaðýna oturmuþ kýkýrdýyor þeytan uçma dur diyemeden sizin de öksüz kaldý mý uçurtma kuyruðundaki sesiniz çatladý mý dudaklarýnýz bir damla su istemiþken sevgi korkuya tutsak kuru bir bakýþ mý kaldýnýz
susarsak daha çok yaþarýz mý sandýnýz biliyorum zordur öfkeden bahsetmek susalým tamam, susturalým saçlarýmýz ezber ve tozlanmýþ gözler hep ayný hazin sonla yaptýk maçlarýmýzý ölümlerin kefareti sýrtýmýzda
çýðlýk atmak üzere sýzýlarýmýz aþkýn kudreti gözü dönmüþlerin elinde tükenirken ne haç ne cami kurtaramayacak bizi güneþ ve yýldýzlarla yoldaþ gökyüzünün celladýyýz
2
uyuma dedi gönlüm soytarý zamanlarý yenip daha seviþmeye gideceðiz bir yangýndý gönlüm þiir þiir gülümserken ölüme öyle uzak
sev dedi gönlüm kadýn gibi sev karanlýklarýn ötesini gör yoksa kan sesinden alev alacak dünya sev dedi gönlüm bir seferberlik gibi savaþ böðüren volkanlara yaðan yaðmur gibi akýp gidecek ciðeri mazgal kokanlar
tüm mucizeler kadýn yüreðinden çýkar küskün lambalarý kýr dedi gönlüm güneþi saklayanlar tarihe karýþacaklar uyuma dedi gönlüm varlýðýn otursun sevginin kucaðýna aynaya bak dedi gönlüm gölgeni söndür ona yan dedi gönlüm
aþkla biriken ateþimi yüzüme sürdüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.