Rüzgâr

Odamýn kapýsý açýlýr birden,
Sýmsýcak gýcýrtý meðerse rüzgâr…
Uhrevi bir verâ sanki kabirden,
Rüyayla iç içe seslenir yer yer.

Rüzgâr çýðlýk rüya sarsar garibi,
Dökülür yataða, gece sönerken.
Tüm varlýk hasm olur,cin çarpmýþ gibi,
Ondan mý yorgunum her sabah erken?

Hep böyle bu bende öteden beri,
Sihirli inilti, aþk imiþ güya…
Belki de uykuda gezen serseri,
Ben O’na hasretim yattým uykuya.

Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın: