O gece fýrtýna vardý,
Oksitlenmiþ bakýr rengindeydi gökyüzü.
Yýldýzlar kaybolup gitmiþlerdi tek tek,
Ayaz,
Paslý bir hançer gibi yüzleri kesiyordu,
Adamakýllý yaðmur yaðýyordu, yaðmur,
Sarhoþ adýmlarýn izleri siliniyordu.
Gece bir matem gibi sokaklara çökmüþtü,
Ýt gibi korkuyordu ýþýktan, karanlýklar,
Kuytu, izbe yerlere siniyordu,
Kediler damlarda aþk arýyorlardý,
O gece fýrtýna vardý.
O gece fýrtýna vardý,
Kulaklarý týrmalýyordu ürkünç sessizlik.
Bir serseri yaþamýn isyaný duyuluyordu,
Ta uzaklardan sokak köpeklerinin.
Rüzgar, hem cömert hem sert esiyordu.
Dünyanýn bütün yelkenlerini dolduracak kadar çok,
Kanlarý dondururcasýna soðuk.
Adamakýllý yaðmur yaðýyordu, yaðmur,
Þimþekler, gökyüzüne Zorro iþareti çiziyorlardý,
O gece fýrtýna vardý.
O gece fýrtýna vardý,
Bir de sen vardýn odamda, kararlý,üzgün.
Bavulunu hazýrlýyordun,
Ben sana þaþkýn, çaresiz bakýyordum.
Sen susuyordun, gözlerin konuþuyordu.
Bilsen ki,
O buz gibi bakýþlarýndan,
Yüreðim nasýl da üþüyordu.
Kimi gök gürültüsünden korkuyordu o gece,
Ben seni kaybetmekten korkuyordum.
Hazýrlýksýz yakalamýþtý,
Seni de, beni de öfke.
Alýþýk olmadýðýmýz rollere soyunduk birden,
Ve bu acýmasýz oyunda,
Sen KALAN oldum, sen GÝDEN.
Dilimin ucuna kadar geliyordu,
Söyliyemiyordum.
Sana “GÝTME, KAL” demem bilmem neye yarardý,
O gece fýrtýna vardý.
O gece fýrtýna vardý,
Sen,
Geride býrakarak piþmanlýk ve keþkeleri,
Ardýna hiç bakmadan, bir veda bile etmeden,
Kapýnýn tokmaðýna yönelttin ellerini,
Bir kedi kadar uysal, bir pars gibi yýrtýcý.
Tanýdýk bir iniltiyle açýldý kapý,
Tek bir TIK sesiyle üstüme kapandý.
Derin bir sessizlik etrafý sardý,
O gece fýrtýna vardý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.