engebelli daðlarýn kurak vadilerinde elimde tüfeðim kabim seni düþünüyordu sevdiðim beynimde ülkemin düþmanlarý gençliðimin körpeliðine yenilmiþliðim…
geceyi kamburlayan rüyalarda birden bire yakaladý ahir zaman misafiri korkunç bir yüz karanlýk bir gölge gibi sardý adýna ölüm denirmiþ tattým sevdiðim…
sonbahar rüzgarýyla gönderdim özlediðin nameleri umut kokan kelimeler seçtim bilerek bir nebze hasretini dindirsin diye aldýn mý yarým kaldý kýrýlma sevdiðim benim suçum yok ki amansýz pusularýn kalleþliði…
düþlerim eflatun bulutlarda asýlý gök gürültüsüyle gelen yaðmurda duyarsýn beni seni çok özlediðimi doðacak bebeme adýmý ver anam babam sana emanet bir mehmet bin mehmet daha vatan için az bile sevdiðim…
hain bir kurþunla vuruldum kýrýk bir gülümsemeyle teslim ettim ruhumu yokum ben artýk sen saðol dostlar saðolsun vataným saðolsun sevdiðim…
Feride Temel 24.10.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feride Temel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.