akþam olunca karanlýk çöker üstüne, gökte ay görünür vurur yüzüne yüzüne saçýnýn teline yaðar çise kirpiklerin tutar buz, yürür dar bir yolda kesilir önün düþmüþsün pusuya gögsünde on iki kurþun, kanýyor yüreðin kanýyor çiðerin, gözlere düþmüþ perde uçuyorsun sen gök yüzüne, ne sýlam var ne evim kalmadý dünya zevkim aðlama sevdiðim aðlama anam, ölüyorum ben birgün bizide bir anlayan çýkar,
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.