Parmaðýnda var diur bir yüzük,
Yoksa sözlümisun,niþanlimisun de baða,
Çaykara dan kopayimisun,evlenecemisun,
Hani baða söz vermiþidun,
Evlenecek hani mutli olacaktun.
Komþunun düðününde tanýdim seni,
Nede güzel horon tepeyidun,
Her tarafin ne cüzel sallaniyidu,
Gözlerinde var idi sürmeler,
Ellerinde kýnalar yakilmiþ idu,
Yoksa kýz ben bilmeden,
Baþkasina mi kaçacasun.
Gelmiþ idim size misafir,
Yapmýþ idin baða muhlama,
Çevizli,findukli yedirdun baklavayý.
Kýz kaptirmam seni baþkasina,
De baða çabuk,býrakma beni yalinuz.
Karadenizin dalgalari hýrçýn olir,
Hamsi gözlüm sakýn kandirma,
Duymayayim baþkasina vurilduðuni,
Sonra alir kaçururim kendime seni.
Sana söz vermiþ idum unutma,
Alacaðum seni gelinliðunle,
Duyarsam,attýrursin kafamin tasini,
Sana söz deduk alacaðum seni,
Sen benimsin,haberin ola.
Laz kýzi Çaykara dan dýþarýya çýkma,
Annenin yanindan sakýn ayrilma,
Öyle süsli püslide ceyunme,
Sanmasinler bu kiz çok cüzeldur,
Sonra istemeye celmesunler,
Baða verilmiþ sözün var,unutma,
Beni bekle alacaðum kýz seni...
Sami ARLAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.