Kaybedilmeyi bekleyen ufkunda Akþam olurken yine Siliverirken penceremde Seni düþündürüp; aðlattý hecelerimi
Bir alev düþtü ardýndan Kayboldu yaþam merkezinde Sesli bir uyanýþ gibi Ardýndan birkaç yüzyýl býraktý Sensiz günbatýmlarý
Bir nur yansýdý ay ardýnca Karanlýk hiç bu kadar acýtmamýþtý Duru bir söz oldu olunmazlýk Seni görür gibi arka sokaðýnda þehrin Patladý birkaç el aþk
Bir daha susar mý diyr deli gönül Bir noktanýn izdüþümünde her gün Bir alev daha nurlandýrdý çehreni Gözlerinden düþen bana kýrýklar Savrulan bir ruhun adý oldu bunlar
Bir þiir gibi hep büyüdü aþkýn Bir nokta gibi biterken hayatým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı_cicegim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.