Ne kaldı ki?

Rüzgâr gibi geçen ömrün,
Dolmasýna ne kaldý ki?
Hazan vurup sarý gülün,
Solmasýna ne kaldý ki?

Çökerterek çatýmýzý,
Dürüp büküp katýmýzý,
Azrail’in kapýmýzý,
Çalmasýna ne kaldý ki?

Zengininin, garibinin,
Mümin, kâfir, Salih’inin,
Malý mülkü sahibinin,
Almasýna ne kaldý ki

Anlamadan enemizi,
Sayýp durduk senemizi,
Eþin dostun çenemizi,
Sarmasýna ne kaldý ki?

Ayaklarýn, elimizin,
Gözümüzün, dilimizin,
Þu dünyadan dizimizin,
Kaymasýna ne kaldý ki?

Can alýcý bilmez haldan,
Ne yetiþse düþer daldan,
Sýyrýlýp ta teni candan,
Soymasýna ne kaldý ki?

Davul gibi þiþer göbek,
Kurt doluþur öbek, öbek,
Þu bedene, börtü böcek,
Dalmasýna ne kaldý ki?

Her þeyin bir eceli var,
Ne kýsalýr, nede uzar,
Yaralýya bir gün mezar,
Olmasýna ne kaldý ki?

14.07.1998…Mustafa Yaralý




Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?