Tren raylarýn altýnda açan piþmanlýklarsa çiçeklerin ismi Atýn gitsin tövbeler deresine…
Yüreðimin kýyýlarýna demir atan, gemiler var ya hani denizcilerin! Vazgeçip tekrar açýklara doðru yol alýþlarý, olur kimi zaman kalbin rotasýna doðru susma hislerimin en gerekli sahibi Söyle, Ruhuna kadar sinen o kokuya ve her þeye raðmen hoþ güzelliklere doðru sürükleyici, özelliðine sen nereden sahip oldun ?
iþte tüm yollar sana doðru açýkken yakaladým seni botlar ve feribotlarla
bir yere sinerek gözlerim üzerinde bir yerlerindeyim bir hiç kulesinin fark edilemeyecek yönünde esecekse razýyým essin ensendeki soluðun soluðuma
Tren raylarýn altýnda açan umutsa çiçeklerin ismi atýn gitsin tövbeler deresine
Sosyal Medyada Paylaşın:
karaatlas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.