Bir saattir telefonla aranmayý bekliyorum ama o bir türlü çalmýyor,
Caným sýkýldý, ben de aramak istemiyorum, o zaman aklým kalýyor,
‘Ben aramamalýydým, bana neydi!’ diye sorgulama dönemi baþlýyor,
Arkasýndan geçmiþteki hatalarým dökülüp önüme boy gösteriyor…
Telefon çalmýyorsa boþ vermeliyim, bana ne onlardaki planlardan,
Ýþ onlar için, kar onlar için, bana ne onlarýn ilerde yapýlacaklardan,
Kendi iþime bakarým, þiirimi yazarým, ilgilenmiyorlarmýþ, aldýrmam,
Hayatýn gerçekleri bunlardýr, ötesi benden uzakta, hiç hatýrlamam…
Telefon çalmýyor, televizyon kapalý, internet önümde, dünya deðiþti,
Yemek yapmayý da unuturum artýk, o konularda da gündem deðiþti,
Birkaç restorantýn telefonu bulunsun kenarda, pideciler de olabilir,
Kebap ta olur aslýnda diyecektim midem bulandý, hastalýk olabilir…
Zaman deðiþti, adetler deðiþti, deðiþmeyen bizlerdeki akýldýr ama,
O da iþe yaramýyor, iyi yönde kullanmayý beceremedikten sonra,
Bende akýl anlamýnda olanlar daðýldý, kalan kýrýntýlarla yetiniyorum,
Yetmediðini görünce oturup gelmiþime geçmiþime yanýp duruyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.