Yirmi altý Mehmet, analar gülü.
Doymadýn mý kana kahpenin dölü?
Sen kimin uþaðý, kimin itisin?
Benim adým þehit, senin ki ölü.
Bu vatan bölünmez, anlamadýn mý?
Defol dedim sana, týnlamadýn mý?
Ya edeple otur, ya da defol git…
Kan gölü eðleme, can vatanýmý.
Ýki yüz çapulcu, toplanmýþsýnýz.
Roketatar, tüfek iftiharýnýz.
Karakol basmayý oyun mu sandýn?
Kirletmesin yurdu, o pis kanýnýz.
Zalimler cezayý elbet bulacak.
Çukurca sizlere, mezar olacak.
Boþa umutlanma, kahpe emelle.
Hakkâri’m de bayrak, dalgalanacak.
Çanakkale destan, bilir ceddiniz.
Lanetler sizleri, dedeleriniz.
Birlikte kurtardýk, biz bu vataný.
Bir ite uyup da, ne halt ettiniz?
Ben kimim diyerek, sormuyorsunuz.
Aðlýyor anamýz, görmüyorsunuz…
PKK illetse, ezer bu millet.
Dur diyoruz size, durmuyorsunuz.
Bu millet öyle bir, tarihten gelir.
Orta Asyalardan beri direnir.
Savaþsa dediðin, iyi biliriz…
Ýstiklal marþýmýz, susmaz söylenir.
Yemin olsun size, sözümüz namus.
Bitecek elbet de, yaþanan kâbus.
Döktüðünüz kanda, telef olacak.
Adýnýz kalacak, birkaç it, deyyus… MEHMET FÝKRET ÜNALAN