Kapýyý açtým sana, hadi durma! Koþ fýrla!
Seni akþam dört gözle bekleyen sokaklara
Geçmiþi tamamen sil! Kalbini tam sýfýrla!
Bez olma sakýn olma! Kaþýyan taraklara
Sokak soytarýlarý, seni bakýþla soyar
Gözlerinde görünür sûretin çýrýlçýplak
Elin adamý birgün ucuz etinden doyar
Aðýrdýr hakikatin attýðý en son þaplak
Karanlýk, ninnilerle götürür boþ yataða
Yattýðýn su yataðý bataklýk, düþme sakýn!
Üstünde zýplayacak serseri bir kurbaða
Kanýný sülüklerin emmesi de çok yakýn
Benim verdiklerimi, sana veremez dünya
Yâre bahar getirdi, kanaydý bu yusufcuk
Cevher-i cemâlin de gidecektir hayhuya
Sümüklü iki böcek öpecek mucuk mucuk
Sokaklar ulaþtýrmaz, ruhunu nirvanaya
Bir Zebani asýlýr, bacaklarýndan hemen
Yalvarýp yakarsan da her Kibele Anaya
Seni asla býrakmaz nefis denen Ehrimen
Soner ÇAÐATAY (06:08) 20 Ekim 2011 / Wuppertal / Almanya
Kelime:
Ehrimen: kötülük Tanrýsý (Zerdüþtlükte)