Nefret ederken tenimde býraktýðýn Ýhanet kokusundan. Umursamadýðýný düþünürken Bu vedasýz terkediliþimi.
Bir yol çizdi gözyaþlarýn. Umarsýz gözlerinden. O an gördüm gerçek seni, Ýçime yansýyan yüzünden.
Sen, büyümemiþ çocuk, Anne koynunda kývrýlmak ister gibiydi, Yorgun düþmüþ bedenin. Gözlerindeki ürkek bakýþlar, Hazýrdý iþlemediðin bütün suçlarý kabul etmeye.
Babandan öðrendiðin gitmek, Annenden öðrendiðin susmaktý. Bu yüzdendi Suskunluðundaki geri dönmeyiþlerin.
Bu yüzdendi. Her terkediþinde Sana kalan yalnýzlýklarýn , Ýçinde biriktirdiði sessiz ölümler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.