Belki toprak olacak kadar naçizdir bedenim Lakin, Hain saldýrýlarla ölmez benim asil yüreðim.
Annem aðlama ben gitmedim. Gözün görmez belki ama; "Þehitler ölmez." diye, milyonlarýn dilindeyim...
Þimdi biz, yirmi üç arkadaþýmla birlikteyiz. Burada bir bilsen ne þehitlerle beraberiz... Onlar bizi öldü bilirler, Biz bir bedende bin canla, bin kez diriliriz...
Þimdi bir bebek doðdu anne, Adý Mehmet oldu,annesi baþka dese de. Beni toprak altýnda deðil, Onun gözlerinde ara anne!
Gönderirken beni askere Alnýmdan öpmüþtün. Alným ak þimdi eskisinden de. Herkese nasip olmaz bu rütbe; Yüce bayraðým var üzerimde... Þimdi eð baþýný son bir kere; Alným yerine bayraðýmdan öp anne...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.