-amcam Turan Akbalýk’a saygýyla-
çoðaldýkça geri dönemeyeceklerin sayýsý
hayatýmýzdan
ölenlerimizi daha çok özleriz
ah! ne güzeldi o günler
keþke
bir daha
bir daha gelse
hiç bitmese
deriz
azaldýkça sevdiklerimiz bir bir gözümüzün önünden
vesikalýk o fotoðraflar çoðaldýkça duvarlarýmzda
hiç mi hiç aklýmýza gelmez
o takma bulutlar
maviþ gökyüzü
bir selam verip usulca önünden geçtiðimiz o güzelim pencere
sevdiklerimiz
sevemediklerimiz
doðmadan daha pay ettirdiklerimize
bir paniktir yaþamýn en ücra yerinde
alýþkanlýklarýmýz
nedense öylece bekleriz
çagýrmadan daha bizi davetkar
sür’a üfürülmeden daha
kaygý bu ya
ya üfürülürse gitmeden daha
bir kýrýk aynaya bakar gibi
dingin bir sudan medet umar gibi
sabah mahmurluðunda
gecenin kaçýnýlmaz karanlýðýnda
biraz tedirgin
biraz korkarak
belli belirgin
talý bir gülümsemeyle
uzatýp elimizi
ruh sýcaklýðýmýz henüz gitmeden kendimizden
ah!tabi ya
"hosbulduk"
deriz
isanbul-side
aralýk2006
ocak-subat2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.